تماشای توپ در تنیس

تماشای توپ در تنیس  برای یازیکنان حرفه ای تنیس بسیار حایز اهمیت است در این مقاله نکات جدیدی در مورد نگاه کردن به توپ در هنگام ضربه زدن به توپ در ورزش تنیس فرا میگیریم .

Brabenec و Stojan (2006) تأکید کردند که مربیان و بازیکنان در تمرینات یا در طول فرآیند یادگیری منحصراً به عناصر قابل مشاهده توجه کرده اند. چرخش به عقب، نوسان به جلو و دنبال کردن و بررسی لحظه ضربه به نسبت کمتر مورد توجه تحقیقاتی قرار گرفته است.

به منظور بررسی رفتار سر و نگاه بازیکنان نخبه، عکس‌ها در لحظه ضربه – و بلافاصله بعد از آن – تجزیه و تحلیل شد و با بازیکنان برتر کمتر ماهر در تور حرفه‌ای مقایسه شد.

مطالعه قبلی استین و اسلات (1981) که به عکس‌های همه حرفه‌ای‌های اصلی نگاه کردند نشان داد که چشمان بازیکنان برتر همیشه توپ را دنبال نمی‌کنند و نشان می‌دهند که ردیابی توپ تا حد امکان نزدیک به منطقه ضربه امکان‌پذیر یا مطلوب نیست. اکثر مردم از آنجایی که اغلب فرض بر این است که در بهترین حالت، همه می‌توانند تا لحظه‌ای که توپ واقعاً به راکت برخورد کند، چشم خود را روی توپ نگه دارند.

با این حال، مشاهدات اخیر راجر فدرر و رافائل نادال نتیجه گیری آنها را زیر سوال می برد. به طور خاص، ایده جالب  این مطالعه این است که بازیکنان بزرگ، یعنی آنهایی که در صدر رده‌بندی حرفه‌ای قرار دارند (همانطور که توسط Brabenec و Stojan، 1997 تعریف شده‌اند)، به نظر می‌رسد در مرحله ضربه زدن به کنترل نگاه و حرکت سر خود دست می‌یابند.

تعداد قابل توجهی از عکس های سکانس ضربه (چند صد عکس برای هر بازیکن) نشان می دهد که بازیکنان نخبه نه تنها به نظر می رسد که توپ را طولانی تر از سایر بازیکنان دنبال می کنند، بلکه دارای وضعیت مشخصی از بالاتنه هستند: در هنگام ضربه، سر و چشمان آنها به سمت داخل چرخیده است. جهت منطقه ضربه

علاوه بر این، آنچه در تضاد با مطالعات قبلی است این است که فدرر و نادال نه تنها تا لحظه برخورد به توپ نگاه می کنند، بلکه پس از ضربه سر آنها ثابت و در جهت منطقه تماس باقی می ماند.

این “تثبیت” منطقه تماس علامت تجاری بازیکنان نخبه است.

قابل توجه ترین یافته این بود که بازیکنان نخبه می توانستند کنترل نسبتاً ثابتی داشته باشند. یک ثبات نیز در تور زنان توسط استفی گراف نشان داده شده است که در هر ضربه با مرحله تثبیت قابل توجه پس از ضربه چشم خود را به توپ نگاه می کرد.

مقایسه بازیکنان

برتر مقایسه سکانس های ضربه زدن نشان می دهد که بازیکنان برتر در رفتار نگاهشان تفاوت زیادی دارند. در واقع، تفاوت عمیقی در رفتار سر و نگاه آنها در مقایسه با بازیکنان نخبه قبلی وجود دارد (برای مثال به آرنو کلمان مراجعه کنید).

اکثریت قریب به اتفاق عکس‌ها نشان می‌دهند که بازیکنان با چشمان متمرکز جلوتر از توپ در منطقه مه ضربه می‌زنند – اصطلاحی که استین و اسلات (1981) معرفی کردند.

علاوه بر این، بازیکنان اغلب دیده می‌شدند که قبل از اینکه توپ به راکت برسد، چشمان خود را بلند کرده و سر خود را بالا می‌کشند.

آنها سر خود را می چرخانند که گویی می خواهند بلافاصله شروع مسیر توپ یا حرکت حریف خود را دنبال کنند (Brechbuhl et al., 2005). برای طرف فورهند که در آن بازیکنان رتبه برتر تفاوت زیادی با بازیکنان رده پایین دارند، واضح است.

علی‌رغم این مقایسه نشان می‌دهد که اکثر بازیکنان حرفه‌ای به نظر می‌رسد که چشم خود را روی توپ نمی‌گذارند یا فقط به طور متناوب، هر بازیکنی کنترل خاصی روی بهترین ضربه خود (اغلب بک هند) انجام می‌دهد، یعنی با مرکز و دقت بهتر ارتباط دارد.

یک ایده رایج این است که تفاوت بسیار کمی در توانایی‌های ذهنی  بازیکنان برتر وجود دارد (تیلور، 2000) و بنابراین تنها تفاوت در قدرت ذهنی آنها نهفته است.

با این حال، مشاهدات فوق نشان می دهد که در سطح حرفه ای، همه بازیکنان از نظر مهارت فنی به ویژه در مورد کنترل نگاه استعداد یکسانی ندارند.

مطالعات گذشته در ورزش های راکتی قبلاً گزارش داده است که کارشناسان به طور متفاوتی توپ را تماشا می کنند. آنها در الگوهای تثبیت چشم و استراتژی های ادراکی با افراد تازه کار متفاوت هستند اطلاعات نسبتا کمی را تجزیه و تحلیل می کنند، اما فقط بر مرتبط ترین اطلاعات تمرکز می کنند و پردازش اطلاعات و زمان تصمیم گیری سریعتر را نشان می دهند

اما، چیزی که به ویژه جالب است و از مطالعات قبلی فاصله دارد، این است که بازیکنان بزرگ توپ را تماشا می کنند و سر خود را به طور متفاوتی قرار می دهند، به خصوص پس از ضربه. بنابراین، بازیکنان بزرگ نه تنها بهتر به توپ ضربه می زنند، بلکه این کار را متفاوت انجام می دهند.

نتیجه گیری

در تنیس، از بازیکنان برتر انتظار می رود که تماس بصری خود را با توپ حفظ کنند، اما این با مشاهدات مطابقت نداشت. به طور خاص، آنچه در این مطالعه به دست می‌آید این است که بازیکنان برتر در نحوه برخورد با کنترل نگاه در تنیس به همان اندازه که در نحوه ضربه زدن به توپ هستند فردی نیستند.

به طور دقیق تر، در میان بازیکنان برتر، تنها تعداد کمی از بازیکنان سطح بالا از تثبیت معمول منطقه تماس پیروی می کنند. این به طور قابل توجهی در بازی مدرن با ثبات شگفت انگیز راجر فدرر و رافائل نادال نشان داده شده است.

بنابراین، آیا کنترل نگاه یک ویژگی تعیین کننده بازیکنان بزرگ است؟ در این زمان، مشاهدات بازیکنان نخبه تنها نشان می دهد که کنترل نگاه، به ویژه تثبیت می تواند تا حدی چیزی باشد که به آنها دقت بالاتری به خصوص از طریق مرکز بهتر می دهد.

به طور گسترده تر، فدرر و نادال نشان می دهند که بازی تنیس با چشمانی که همیشه روی توپ متمرکز نیست ممکن است و حتی سودمند است. بنابراین، تماشای توپ در تمام طول پرواز، استراتژی بصری مورد استفاده بازیکنان نخبه نیست.

امیدوارم این مطالب یرای شما مفید بوده باشد لطفا نظرات خود را با ما در میان بگذارید تا بتوانیم آموزش تنیس در اصفهان را ارتقا دهیم .